توانا– ارهارد اپلر سیاستمدار آلمانی خطاب به مجلس کشورش می گوید: برای برای رسیدن به یک جامعه انسانی ، از مردانگی باید گذشت. یبار برای مامانم و خالم تعریف کردم که یکی از اقوام، وقتی بچه بودم بهم آزار جنسی داده، چنان نگاه قهری بهم کرد و گفت ساکت شو، که برای همیشه ساکت شدم. شوهرش کتکش زده بود از خونه فرار کرده بود، وکیلش میگفت چون بدون اجازه از خونه اومده بیرون، حرفش به جایی نمیرسه. ـ دور و بری هات سرزنش ات نمی‌کنند که روش اسید پاشیدی؟ – نه، همه از من تشکر می‌کنند که با او ازدواج کردم، می گویند خیلی مرد بودی. وقتی بهش تجاوز شده بود هیچ ارگانی نبود که ازش حمایت کنه، حتی اورژانس اجتماعی گفت نگهش نمی‌داریم، درد سر داره برامون، بیرونش کردند. فاجعه‌بارتر از اصل خشونت نهفته در این روایت‌ها، برخورد قانون و جامعه است که عرصه را بر قربانیان تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌کند. سکوت و سانسور، دیدگاه ایدئولوژیک حکومت، قوانین پر از تبعیض، مجریان قضایی ناکارآمد و فرهنگ سنتی، همگی دست به دست هم داده‌اند تا حقوق زنان را در ایران پایمال کنند. بهشت زیر پای مادران، ناموس اجتماع نزد خواهران و آبروی خانواده در دست دختران. این شعارها، برای ستودن و تجلیل زن بر در و دیوار و در فرهنگ ما جا خوش نکرده است، بلکه چراغ سبزی است به جامعه برای به زنجیر کشیدن زنان زیر چتر حمایت قانون و عرف.