محمدحسین ۱۸ساله بود، اهل خلخال و در قرچک ورامین زندگی می‌کرد. تازه دیپلم گرفته بود و در یک کارگاه جوراب‌بافی کار می‌کرد.
۳۰ شهریور ۱۴۰۱ ماموران با گلوله جنگی در قرچک ورامین به شانه و قلبش شلیک کردند و او را کشتند. سه روز طول کشید تا پیکر محمدحسین را به خانواده پس دهند. خانواده او شدیدا تحت فشار بودند تا درباره این جنایت حرفی نزنند. در گواهی فوت او علت مرگ «برخورد اجسام سخت یا تیز» ثبت شده است.
مراسم تشییع محمدحسین با فشارهای امنیتی انجام شد. ویدیویی از او منتشر شده است که او در حال آوازخوانی رباعیات خیام است:
این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌ست / در بند سر زلف نگاری بوده‌ست
این دسته که بر گردن او می‌بینی / دستی‌ست که بر گردن یاری بوده‌ست.
دیگر ما همیشه این شعر زیبا را با صدای محمدحسین به خاطر خواهیم داشت.